என்றே யேசு எனிக்கு நல்லவன்
அவன் எந்நுமெந்நும் மதியாயவன்
ஆபத்தில் ரோஹத்தில் வன் ப்ரயாசங்களில்
மனமே அவன் மத்தியாயவன்
கால்வரி மலமேல் கயறி
முள்முடி சிரசில் வஹிச்சு – என்றெ
வேதன ஸர்வமும் நீக்கியென்னில்
புது ஜீவன் பகர்ந்நவனாம்
அவன் ஆத்யனும் அந்தியனுமே
திவ்ய ஸினேஹத்தின் உறவிடமே
பதினாயிரத்தில் அதி சிரேஷ்டனவன்
ஸ்துத்யனாம் வந்யனாம் நாயகன்
மரு பூ யாத்றயதி கடினம்
ப்றதிகூலங்ஙள் அனு நிமிஷம் – பகல்
மேஹ ஸ்தம்பம் ராத்றி அக்னிதூணாய் :
என்னெ அனுதினம் வழிநடத்தும்
என்றை க்ளேஸமெல்லாம் நீங்ஙிப்போம்
கண்ணு நீரெல்லாம் துடச்சிடுமே-அவன் :
ராஜாவாய் வானில் வெளிப்பெடும்போள் :
ஞான் அவனிடம் பறந்நுயரும்
